شعر محلی مازندرانی استاد کیوس گوران سوادکوهی
ای دپیته عطر مه مازندرون سرخ گل
دل ره غش ایارنه نوای بلبلون مس دل
سبز شال وندنه توسکا شه کمر افرای پیش
تتی کاک سلوم شونه خشک چنار چو و چل
از صفارود تا هراز و تجن روشن او
او چه اویی کننهو شربته شربت عسل
ونوشه گیرنه بهار بک و بو دل دنشه
سرپیش سرخ انار وندنه سرره سرخ جل
تفت کلاک زمسون خر و خش بورده پئی
خرد چله غلطه بییه اسا پنمه شل
تو تراک ورف روز توم بونه افتاب کشه
تش انگشت شونه مار سیو بونه سرخ کتل
دس وندمه حنا کمه شه تن اسپه جمه
شومبه تا رنگ بکنم عیدی بن مرغنه کل
هشته ازال منه جور ورزا همن اورگ بزه
رسنه نوبت ورز و واردنی کسو کمل
بنشا المه شه دشته کوچ بار سمت اوریم
که اگر در بجومندم کفنه اسببه سپل
مازرون سفره پر برکتی و پر بک و بو
آرزو کممه تره باقی بداره ته عمل
![](http://www.chargereseller.com/img/banner/468-60/banner-12.gif)